Monday, January 16, 2023

Nagrody im. Modrzejewskiej 2022 dla Katarzyny Smiechowicz i Marka Probosza, 19 lutego 2023 r. godz. 16 w Pasadenie

Marek Probosz and Maja Trochimczyk present Modjeska Prize in 2021.

W imieniu zarządu i naszych wspaniałych laureatów zapraszamy członków i gości Klubu na Prezentację Nagród im. Heleny Modrzejewskiej za rok 2022, przyznanych przez Zarząd Klubu na wiosne 2022 państwu Katarzynie Smiechowicz i Markowi Proboszowi. Nasz Klub z dumą wręczy Nagrody im. Modrzejewskiej 2022, nazwane na cześć patronki Klubu, aktorki Heleny Modrzejewskiej (1840-1909), dwóm swoim przyjaciołom - członkini Klubu i Wiceprezes, wspaniałej aktorce Katarzynie Śmiechowicz oraz wielkiemu przyjacielowi Klubu i częstemu uczestnikowi jego imprez, wybitnemu aktorowi Marek Proboszowi. 

Wręczenie nagrody odbędzie się podczas kolacji w eleganckiej i artystycznej rezydencji Monique Chmielewski Lehman i jej męża, byłego menedżera NASA i oficera marynarki wojennej, Davida Lehmana w Pasadenie.  Wydarzenie zaplanowano na popołudnie w niedzielę 19 lutego 2023 r. o godzinie 16:00. z prezentacją o 17:00 i kolacją o 18:00. Musieliśmy zmienić termin wydarzenia ze względu na obchody 50. rocznicy ślubu pary naszych najwierniejszych członków, jak sie okazalo zaplanowane na 18 lutego, nasz pierwotny termin. Prezentacja Nagród im. Modrzejewskiej, która odbywa się w prywatnej rezydencji, jest otwarta dla członków Klubu, ich gości oraz gości honorowych naszych VIP.

Anna Sadowska & Maja Trochimczyk Present Modjeska Prize to Jan Englert

O NAGRODACH im. HELENY MODRZEJEWSKIEJJ

W 2010 roku, aby uhonorować swoja patronke i docenić talent aktorski polskich aktorów, Klub Modrzejewskiej ustanowił Nagrodę im. Heleny Modrzejewskiej dla Najwybitniejszego Aktora Polskiego. W 2010 r. nagrodę po raz pierwszy otrzymał Jan Nowicki, w 2011 r. Anna Dymna, aw 2012 r. Barbara Krafftówna. W latach 2013-2017 nagrodę przerwano; nagrodę za rok 2018 otrzymała Jadwiga Barańska, w roku 2019 uhonorowano dwie emigracyjne aktorki Teatru Polskiego w Toronto Maria Nowotarska i Agata Pilitowska, w roku 2020 nagrodę wręczono wirtualnie Andrzejowi Sewerynowi, a w roku 2021 z okazji 50. jubileuszu Klubu Modrzejewska nagrody wręczono osobiście kalifornijskiej aktorce Beacie Poźniak oraz wirtualnie dyrektorowi warszawskiego Teatru Narodowego, legendzie polskiego filmu i telewizji, Janowi Englertowi. We wrześniu 2022 roku Jan Englert przyjechał do Kalifornii, aby osobiście odebrać nagrodę 2021 i wystąpić w „Kwiatach Polskich” w Beverly Hills i Vista w hrabstwie San Diego wraz z żoną, utalentowaną i piękną aktorką Beatą Ścibakówną.

KATARZYNA SMIECHOWICZ

KATARZYNA A. SMIECHOWICZ czasami występująca jako Kasia A. Leconte jest polską aktorką, która pracuje w Polsce i USA. Katarzyna rozpoczęła swoją karierę artystyczną jako nastolatka studiując aktorstwo u wielu znakomitych nauczycieli. Początkowo zajmowała się baletem i teatrem; z czasem film i telewizja stały się najbliższe jej sercu. Jej zamiłowanie do baletu i poezji przerodziło się w aktorstwo, gdy ceniony polski aktor Wirgiliusz Gryn odkrył w niej talent aktorski i przekonał ją, by wybrała zawód aktorski. Mieszkająca w Los Angeles od 2000 roku, studiowała aktorstwo w Beverly Hills Playhouse oraz w Margie Haber Studio. W swojej karierze wystąpiła w ponad 30 filmach fabularnych i serialach telewizyjnych, współpracując z takimi reżyserami jak Steven Spielberg, Krzysztof Krauze, Jacek Bromski, Tomasz Konecki, Andrzej Saramonowicz czy Olaf Lubaszenko.

Wybrane role filmowe to:

• 2020 -„BEZ SKRUPUŁÓW”, reż. Jacek Bromski, serial telewizyjny (Wanda)

• 2019- „SOLIDNE ZŁOTO”, reż. Jacek Bromski, Film (Wanda Szulc)

• 2018- „Dr. CUKIER”, reż. Paul Saleba - Film (km) (Boo Boo)

• 2015 - „ANATOMIA ZŁA”, reż. Jacek Bromski, Film

• 2015 - „BILET NA KSIĘŻYC”, reż. Jacek Bromski, Film (Donata KRUGER)

• 2012 - „PARADOKI”, reż. Borys Lankosz, serial telewizyjny

• 2011 - „WYGRANY”, reż. Wiesław Saniewski, Film

• 2009 - „U PANA BOGA ZA MIEDZĄ” reż. Jacek Bromski, Film (Ludmiła Niedbałko)

• 2009 - „U PANA BOGA W OGRODKU”, reż. Jacek Bromski, Serial TV (Ludmiła Niedbałko

• 2007 - „TESTOSTERON” reż. Film Tomasza Koneckiego i Andrzeja Saramonowicza (Barbie)

• 2003 - „SZPITAL NA PERYPETIACH”, reż. Krzysztof Jaroszyński Serial TV (Monika)

• 2001 - „WIELKIE RZECZY”, reż. Krzysztof Krauze - GRA (odc.2), Serial TV

• 2000 -„ CHŁOPAKI NIE PŁACZĄ”, reż. Olaf Lubaszenko, Film

• 2000 - „BARDZO OSTRY DYŻUR”, reż. Wojciech Mann i Krzysztof Materna, Sitcom TV

• 1989 - „MDM”, reż. Program TV Wojciecha Manna i Krzysztofa Materny

• 1998 - „TALK SHOW JERZEGO K”, reż. Jerzy Kryszak., Program TV

• 1997 - „CIEMNA STRONA WENUS”, reż. Radosław Piwowarski, Film

• 1996 -„ EKSTRADYCJA 2”, reż. Wojciech Wójcik, Serial TV

• 1996 - „GRY ULICZNE”, reż. Krzysztof Krauze, Film

• 1996 - „PRZECIĄG” reż. Maciej Zak i Jacek Kecik, Program TV

• 1995 - „DZIEJE MISTRZA TWARDOWSKIEGO”, reż. Krzysztof Gradowski, Film

Poza filmem i telewizją zagrała wiele świetnych ról teatralnych, m.in. Katarzynę w „Poskromieniu złośnicy” Szekspira i Różę w „Lilli Weneda” Juliusza Słowackiego. Kasia zadebiutowała w amerykańskim teatrze główną rolą Carrie w „Cafe Hollywood”. Oprócz wielu uznanych przez krytyków ról, Śmiechowicz pisała scenariusze i pracowała jako lektor. Jest Prezesem Studia Filmowo-Telewizyjnego Kasia Films, dzięki któremu stawia sobie za cel tworzenie międzynarodowych produkcji. 


Znana jest również z działalności charytatywnej na rzecz chorych i tych w potrzebie. Katarzyna stale wspiera i promuje polską kulturę w USA. Z domem na obu kontynentach, ale mężem w USA, większość czasu spędza w Los Angeles, ale pracuje zarówno w Europie, jak iw Stanach. Jej mąż Dominik J. Leconte jest dyrektorem wykonawczym w Sony Pictures. 3 lipca 2010 roku Kasia i Dominik przywitali swoich identycznych bliźniaków, Antoniego i Fabiana w Cedars-Sinai Medical Center w Los Angeles. Wszechstronnie utalentowani 12-letni synowie zyskują uznanie jako dziecięcy aktorzy i modele. Pani Śmiechowicz została członkinia Klubu Modrzejewska w 2018 roku, a w czerwcu 2022 roku została wybrana jego Wiceprezes. Występowała w wielu programach i wydarzaniach klubowych, jako prowadząca lub udzielając wywiadów na temat najważniejszych wydarzeń w swej karierze i zainteresowań artystycznych.


MAREK PROBOSZ, polsko-amerykański aktor, reżyser, scenarzysta, autor i producent ma na swoim koncie około 60 ról filmowych. Wiele z tych filmów zdobyło nagrody na prestiżowych festiwalach filmowych, takich jak Cannes, Berlin, San Sebastian, Moskwa, Karlowe Wary, Los Angeles czy Houston. Probosz wyemigrował do USA u szczytu swojej kariery w Europie, zaproszony przez The American Cinematheque w Los Angeles w 1987 roku jako „Idol swojego pokolenia”. Jego kariera filmowa i telewizyjna obejmuje role w polskich, czeskich, niemieckich, francuskich, włoskich i amerykańskich produkcjach i koprodukcjach, jak CBS „Scorpion”; „Scandal” stacji ABC; „Numbers” CBS; „JAG” NBC i „Monk” USA. Probosz otrzymał znakomite recenzje w The New York Times, Hollywood Reporter i Variety za sportretowanie legendy kina światowego Romana Polanskiego w filmie “Helter Skelter” Warner Bros. TV 2004.. Film „Pewnego razu w listopadzie” w reżyserii Andrzeja Jakimowskiego, w którym Probosz zagrał doktora prawa, otworzył Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Warszawie. Otrzymał główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Taorminie na Sycylii w 2018 roku.

W 2006 roku zagrał niezapomnianą rolę jednego z największych bohaterów Polski, Europy i całego świata. Legendarnego ochotnika do Auschwitz, Witolda Pileckiego, w filmie „Śmierć rotmistrza Pileckiego” w reżyserii Ryszarda Bugajskiego. Film zdobył Nagrodę Specjalną Jury REMI na WorldFest – Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Houston w 2007 roku. Probosz objechał świat z filmem, uczestnicząc w wielu międzynarodowych festiwalach filmowych, pokazach i dyskusjach na uniwersytetach, w muzeach i ambasadach na całym świecie. W 2012 roku nagrał doceniony przez krytyków audiobook „Ochotnik z Auschwitz. Beyond Bravery” dla audible.com, który jest zbiorem Raportów Pileckiego z Auschwitz. Projekt otrzymał Srebrną Nagrodę IBPA im. Benjamina Franklina w 2013 roku oraz Nagrodę dla Najlepszej Prozy w 2012 roku. W 2018 roku Probosz wyreżyserował monodram „Ochotnik do Auschwitz: Rotmistrz Witold Pilecki”, w którym po raz kolejny wcielił się w jednego z największych bohaterów wojennych XX wieku. Spektakl, który wielokrotnie wystawiał na Broadwayu dla pełnych sal publiczności, zdobył nagrodę Best Documentary Show 2018 na największym na świecie Festiwalu jednego aktora -  United Solo NYC (konkurowało 130 przedstawień z 6 kontynentów). 

W 2022 roku Probosz wcielił się w jednego z największych poetów świata w XIX wieku, polskiego wieszcza Cypriana Kamila Norwida. Monodram w jego reżyserii i wykonaniu, w.g. scenariusza Kazimierza Brauna “Powrót Norwida” został uhonorowany nagrodą: Best New York Premiere na Festiwalu United Solo NYC. Światowa prapremiera spektaklu “Powrót Norwida” z aranżacją muzyczną i akompaniamentem fortepianowym Anny von Urbans zaprezentowana została w Polsce na  Festiwalu Filmowym Pola Negri w Lipnie, gdzie  Marek Probosz otrzymał za całokształt swojej twórczości w filmie i w teatrze nagrodę - Politka 2022. Na Bulwarze Gwiazd Poli Negri odsłonięto jego tablicę. W 2008 r. u boku gwiazdy scen brytyjskich Henry Goodmana, Marek zagrał Odyseusza w klasyku Sofoklesa “Philoktetes” w Teatrze The Getty Villa w Malibu. Główną rolę wraz z Don Cheadle zagrał w Teatrze Mark Taper Forum w Los Angeles w sztuce “Wieża Babel” 1990 r. Wyreżyserował i brawurowo zagrał Salome w swojej współczesnej adaptacji klasyka “Salome” Oscara Wilde’a. Nagroda Krytyki Czeskiej - Najlepsze przedstawienie teatralne roku 1986.

Niektóre z filmów, z których Probosz jest najbardziej znany, to: „Ślady wilczych zębów” (Nagroda Główna w Karlowych Warach 1984); „Cień paproci” (MFF w San Sebastian 1985); „Ferdydurke” (Festiwal Filmowy w Wenecji 1991); „8 w poziomie” (Nagroda Główna dla Filmu Niezależnego MFF w Gdyni 2009); „Rewers” (Złoty Lew Festiwal Filmowy w Gdyni 2009); „Janosik. Historia prawdziwa” (Festiwal Filmowy w Gdyni 2009); „Bokser” (Złoty Orzeł na Festiwalu Filmowym w Los Angeles 2011); „Układ zamknięty” (People’s Choice Award Toronto 2013, Humanitarian Society Award Chicago 2013); „Kocham kino” (Nagroda KMTF Turyn 1988); „Brat naszego Boga” (nominacja na Festiwalu Grand Prix Japonii w Tokio 1997, Nagroda MFF Teheran 1999); „Gracze” (Festiwal Filmowy w Gdyni 1995); „Czas dojrzewania” (Nagroda Specjalna Jury San Sebastian 1984); „Niech cię odleci mara” (Nagroda na Gdańskim Festiwalu Filmowym i Nagroda Klubu Krytyki Filmowej - Syrenka Warszawska 1982); oraz „Ćma” (Ngroda na Gdańskim Festiwalu Filmowym i Srebrny Medal MFF Figuiera de Foz 1980; Nagroda na Miedzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie 1981).

W świecie filmu dokumentalnego Probosz wyreżyserował pełnometrażowy film „Jan Kott: Ciągle żywy”, opowiadający o światowej sławy szekspirologu Janie Kotcie. Jego krótki film „Rebel”, dramat psychologiczny poruszający problem samobójstw wśród amerykańskiej młodzieży, był prekursorem jego amerykańskiego debiutu fabularnego „Y.M.I.”, do którego napisał scenariusz, wyreżyserował, wyprodukował i w którym zagrał główną rolę. Film zdobył nagrodę ABBOT - Audience Award Feature na The Other Venice Film Festival, Los Angeles 2004. Probosz jest adiunktem na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles – UCLA, gdzie od 2005 roku wykłada aktorstwo teatralne i filmowe. W latach 2000-2005 wykładał w Emerson College w Los Angeles, a od 2008 roku w Edgemar Center For The Arts w Santa Monica -2011 oraz w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie w 2016. Jako ekspert aktorski został również zaproszony do nauczania aktorstwa filmowego w prestiżowym Williams College w Massachusetts w 2021 roku.

Aktor, reżyser i profesor jest także pisarzem, autorem dwóch książek: "Eldorado" (wyd. Stentor, 2009) i “Zadzwoń, jak cię zabiją" (wyd. Latarnik, 2011). Jego publikacje obejmują 11 oryginalnych i adaptowanych scenariuszy pełnometrażowych, takich jak, „Y.M.I.” (Nagroda Publiczności na The Other Venice Film Festival, Los Angeles 2004), “Amerykańska rodzina”, czy “Ostatni pierwszy krok”. Jest autorem dwóch sztuk teatralnych, „AUM, albo torturowanie aktorów” i “Auschwitz No. 432”, sześciu scenariuszy filmów krótkometrażowych oraz kilkudziesięciu esejów, rozdziałów książek i artykułów. Od 2018 roku Probosz jest stałym korespondentem kwartalnika literacko-artystycznego AFRONT. Często zapraszany do jury festiwali na całym świecie, do prowadzenia warsztatów aktorskich i scenariuszowych oraz MasterClass.  Współpracował z elitą amerykańskich filmowców nominowanych do Oscarów i zdobywcami Oscarów. W 2018 został laureatem Oscara Diaspory Polskiej - Zlotej Sowy za całokształt twórczości w kategorii FILM w Wiedniu. W 2011 otrzymał medal Mortui Sunt ut Lieberti Vivamus w Londynie i zloty medal Witolda Pileckiego - Do Konca Niezlomny, w Oświęcimiu.  Probosz uzyskał tytuł magistra sztuk pięknych na wydziale aktorstwa w 1984 roku w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi. Uzyskał również tytuł magistra sztuk pięknych na wydziale reżyserii w Amerykańskim Instytucie Filmowym – AFI w Los Angeles w 1993 roku.


FOTOGRAFIE Z PREZENTACJI NAGROD








 


 

























No comments:

Post a Comment